АКОЛІЦА — 1) саслоўна-класавы тып пасялення, заселенага дробнай шляхтай. Размяшчаліся непадалёку ад вёсак і былі агароджаны плотам. Характэрная асаблівасць аколіц — бессістэмная забудова. Найбольшае пашырэнне на Беларусі аколіцы мелі ў 17 — 1-й чвэрці 20 ст.

У 1923 г. на Беларусі існавала 83 аколіцы. У 1938 г. яны аднесены да разраду вёсак, ад якіх, па сутнасці, мала чым адрозніваліся.

2) Наваколле, акруга або агароджа вакол вёскі (паходзіць ад усходне-славянскага дзеяслова «околоти» — абкружаць, агароджваць, абнасіць каламі).