БАБІНАВІЧЫ – вёска ў Лёзненскім раёне, на заходнім беразе Зелянскога возера. 30 км на паўднёвы захад ад Лёзна. На аўтамабільнай дарозе Лёзна – Арэхаўск.

У ХVІІ-ХVІІІ стст. – мястэчка. 3 1777 года – павятовы горад. У 1781 годзе нададзены герб: на блакітным полі 2 мачты з флюгерамі. 3 1796 года – заштатны горад Магілёўскай губерні. Развівалася вытворчасць ганчарных і керамічных вырабаў. У 1802 – 1840 гадах – цэнтр павета, з 1840-га – у складзе Ашмянскага павета. У 1905 годзе была царква, управа, пошта, тэлеграф. У 2-й палове XVIII ст. Бабінавічы – паселішча з вуліцамі, якія сыходзіліся да гандлёвай плошчы, дзве з іх былі дарогамі на Віцебск і Оршу.

У 1778 годзе зацверджаны праект планіроўкі Бабінавіч, паводле якога горад павінен быць перанесены на іншы бераг рэчкі Лучосы, упісаны ў чатырохкутнік, падзелены на кварталы і па.перыметры абнесены валам. У цэнтры планавалася плошча з адміністрацыйнымі будынкамі, яшчэ дзве плошчы ва ўсходніх і заходніх частках. Праект не быў ажыццёўлены.

Новы праект на канец XVIII ст. ажыццявіўся часткова. Архітэктурна-планіровачную структуру сучаснай вёскі вызначаюць галоўная вуліца-шаша, якая ўздоўж возера перасякае яе з паўднёвага захаду на паўночны ўсход, яна забудавана малапавярховымі дамамі. Нямала вуліц з аднапавярховікамі. Вытворчая зона ў паўднёва-ўсходняй частцы вёскі. У Бабінавічах выяўлены археалагічны комплекс з трох неалітычных паселішчаў (III – II стст. да н.э.). Генплан 1972 года прадугледжваў развіццё вёскі ўздоўж правага боку аўтадарогі Лёзна – Арэхаўск.