БАЯН – распрацаваны рускімі і нямецкімі майстрамі язычковы пнеўматычны клавішны музычны інструмент; гэты тэрмін у 1907 г. увёў рускі майстра П.Сцерлігаў разам з гарманістам Я.Арланскім-Цітарэнкам. Есць баяны «гатовыя» (з падрыхтаванымі стандартнымі акордамі ў басе) і «гатова-выбарныя» (клавіятура левай рукі побач з кнопкамі для таго, каб здабыць усе гукі храматычнай гамы, паасобку змяшчае і кнопкі «гатовых» акордаў).


Баяну папярэднічалі 4-радовы пецярбургскі гармонік і 3-радовы «венскі». Баяны маюць розныя сістэмы. У часы СССР прамысловасць выпускала маскоўскія, найбольш папулярныя ў Расіі. Але не без поспеху вырабляліся баяны і на Беларусі, у многіх выпадках маючы перавагу над гармонікам. Баян выкарыстоўваецца як у індывідуальным, так і ў ансамблевым выкананні самадзейных і прафесійных музыкантаў. Класы баяна ёсць у шматлікіх вышэйшых і сярэдніх музычных установах, у школах. Баяны вырабляе Маладзечанская фабрыка музычных інструментаў.