БРОНЗАВЫ ВЕК – эпоха ў чалавечай гісторыі, калі пашырылася металургія бронзы, з якой выраблялі прылады працы, зброю, упрыгажэнні. На Беларусі вызначаюць яго на мяжы III і II тысячагоддзяў да н.э. Аддаленасць ад старажытных цэнтраў металургіі абумовіла захаванне тут на пазнейшы тэрмін каменных прылад працы.

На Беларусі бронзавых рэчаў адшукана мала – сякеры, шылы, наканечнікі коп'яў, упрыгажэнні. Ёсць меркаванне, што мясцовая вытворчасць бронзавых рэчаў з прывазной сыравіны ці пераплаўленых сапсаваных вырабаў пачалася з сярэдзіны II тысячагоддзя да н.э.

На паўднёвым усходзе ў бронзавым веку жылі плямёны сярэднедняпроўскай, на захадзе Палесся, у Панямонні – прыбалтыйскай, у Паазер'і – паўночна-беларускай, у басейне Прыпяці і на паўднёвым Панямонні – тшцінецкай, у Падняпроўі – сосніцкай культур. Знойдзены таксама ўзоры керамікі шматвалікавай і лужыцкай культур.