ВЕРАНДА (англ. veranda ад інд.) – адкрытая або закрытая прыбудова да дома з боку ўваходных
дзвярэй. Гістарычна развілася з
ганка. З'яўляецца дадатковым гаспадарчым памяшканнем. Часта выкарыстоўваецца як летняя кухня, часам у верандзе адгароджваецца
кладоўка. Веранды спарадычна сустракаліся ў вясковым будаўніцтве з 19 ст. ў заможных сялян. Значнае пашырэнне атрымалі ў савецкі час.
Веранда. Вёска Галошава Талачынскага раёна Найбольш тыповыя — зашклёныя веранды памерам 10 — 15 м. Некаторыя хаты маюць па 2 веранды: на вуліцу і панадворак. Ніжняя частка каркаса веранды ашалёўваецца дошкамі, фарбуецца, верхняя, як правіла, зашклёная. Многія веранды аздоблены разьбой, вітражамі, з'яўляюцца сапраўднымі творамі мастацтва.
У наш час веранды бытуюць па ўсёй Беларусі, але найбольш пашыраны на паўднёвым усходзе рэспублікі і ў садова-дачным будаўніцтве.