ВІЛЕНСКАЯ БЕЛАРУСКАЯ ГІМНАЗІЯ – навучальная ўстанова, што працавала ў 1919 – 1944 гады ў Вільні. Намагалася развіваць беларускую нацыянальную свядомасць, выхоўваць дэмакратычныя і гуманістычныя погляды, глыбока вывучаць родную мову, гісторыю і культуру. Навучэнцы выдавалі друкаваныя і рукапісныя часопісы, займаліся ў шматлікіх самадзейных гуртках, у духавым аркестры, спявалі ў хоры (кіраўнік Р.Шырма).

Пры гімназіі дзейнічаў вучнёўскі кааператыў. На першым этапе ўстанова фінансавалася беларускімі грамадскімі арганізацыямі, з 1932/1933 навучальнага года стала дзяржаўнай, што, з аднаго боку, спрыяла яе дзейнасці, а з другога – узмацніла дзяржаўны кантроль, што часамі перарастаў у рэпрэсіі над «нядобранадзейнымі» выкладчыкамі і вучнямі. У 1939/1940 навучальным годзе, калі Вільня была перададзена Літве, ператворана ў гімназію; у 1940/1941 навучальным годзе – няпоўная савецкая школа. У гады вайны аднаўляла сваю дзейнасць.