ГАЛЕРЭЯ – а) доўгая накрытая светлая будыніна, дзе пераважна адну вонкавую падоўжаную сцяну замяняе каланада (рад калон пад агульным перакрыццём), часам з аркадай (рад аднолькавых арак, што апіраюцца на калоны) і балюстрадай (парэнчы з фігурнымі слупкамі на лесвіцах, тэрасах, балконах).


На Беларусі галерэі вядомыя з XVI ст. у ратушах, палацах, гандлёвых радах Нясвіжа, Навагрудка, у Рагачоўскім палацы і інш. Ужываліся як у мураваным, так і драўляным дойлідстве ў класічным, а таксама і ў мясцовым мастацкім вырашэнні;

б) галерэямі назывался і зальныя памяшканні ў палацах, часам з суцэльным радам акон. З XVI ст. у Заходняй Еўропе, у XVII – XIX стст. на Беларусі ў іх размяшчаліся мастацкія калекцыі карцін (Гомель, Нясвіж, в.Шчорсы Навагрудскага раёна, Лагойск і інш.);

в) таксама калідор з суцэльнымі аконнымі праёмамі на адным з падоўжных бакоў будынка (у манастырах і кляштарах, у школьных будынках);

г) верхні ярус глядзельнай залы (галёрка).