ВЫЦІНАНКА, выстрыганка, выразанка – ажурны ўзор, выразаны з белай, чорнай ці каляровай паперы. Лакальныя назвы выразанка, выстрыганка. На Беларусі найбольш пашыраны аднаколерныя выцінанкі, часам іх рабілі ў некалькі слаёў рознага колеру. Узоры геаметрычныя, раслінныя, радзей зааморфныя і антрапаморфныя.


Паводле кампазіцыі выцінанкі падзяляюцца на замкнёныя (у квадраце, многавугольніку, крузе — выразаліся з веерападобна складзенага ў 4 — 8 разоў аркуша паперы), рапортныя (паперу складвалі гармонікам) і сіметрычныя (аркуш паперы перагіналі папалам, у выніку ўзор складаўся з 2 палавін, напрыклад, птушкі абапал вазона ці дрэва).

У 19 — 1-й палове 20 ст. выцінанкі выкарыстоўвалі для аздаблення інтэр'ера народнага жылля (фіранкі на вокны, падзоры на паліцы, вушакі дзвярэй, бардзюры на рамы і інш.). На захадзе Беларусі чорнымі ці паліхромнымі выцінанкамі аздаблялі беленыя сцены жылля. Узоры выцінанак падобныя на ўзоры вышыўкі, ткацтва, размалёўкі і іншых відаў народнага мастацтва, у некаторых з іх (напрыклад, фіранках) заўважалася імітацыя ажурных гардзінных тканін.