ГАРАДНЯНСКАЯ КЕРАМІКА –
ганчарныя вырабы з в.Гарадная Столінскага раёна. Як ганчарны цэнтр
вёска вядомая з XV ст.
Гараднянская кераміка У XIX – пачатку XX стст.
ганчарствам займалася каля 200 сем'яў. Яны распаўсюджвалі свае вырабы амаль на ўсё цэнтральнае і ўсходняе Палессе. Вырабы мелі традыцыйны характар:
гаршчкі, збанкі (глечыкі), гладышы, вазонніцы,
глякі, слоікі, цёрлы,
кубкі, міскі. У залежнасці ад аб'ёму гаршчкі мелі спецыфічныя назвы: «мамзель» (умяшчалася каля 1 кг збожжа), «злівач» (2 кг), «адзінец» (8 – 16 кг), «паляк» (больш за 16 кг). Выраблялі таксама фігурны посуд, дробную пластыку (розная лепка), цацкі. Гараднянская кераміка была ў асноўным белагліняная, непаліваная, аздобленая хвалістымі і роўнымі паскамі і касымі рыскамі чырвона-карычневага колеру, нанесенымі ў 2 – 3 рады на верхнюю частку вырабаў чырвонай глінай. Посуд вызначаўся буйнымі, ёмістымі формамі, блізкімі да шара.
Гараднянская кераміка З 1930-х пашырылася кераміка з неразмаляванай і каляровай палівай, памеры посуду зменшыліся. Была папулярная дробная пластыка ў выглядзе жанравых сцэнак:
ганчар ці
каваль за работай, музыкі, валы ў запрэжцы, застолле і інш. Фігуркі трактаваліся ў духу наіўнага рэалізму і вызначаліся гумарам. Калекцыя традыцыйнай гараднянскай керамікі пачатку XX ст. (майстра I.Кісель) захоўваецца ў Музеі старажытнабеларускай культуры НАН Беларусі, вырабы 1920 – 1930-х гг. – у музеі ў Пінску.