АДОНАК — 1) памост для складвання неабмалочаных снапоў. Уяўляе сабой збудаванне з 4 слупоў (ступіц) вышынёю ад 0,4 да 0,9 м, а ў балоцістых мясцінах да 1,5 м; на слупах мацавалі перакладзіны (аподні), на якія насцілалі дошкі (лубцы). Зверху адонак пакрывалі саломай. Снапы складвалі на памост па кругу каласамі на сярэдзіну. Aдонак надзейна зберагаў збажыну ад вільгаці.

2) Памост з сушняку, жэрдак, на які кладуць стог сена ці скірду збожжа.