БАЖНІЦА,
багоўня,
ківот — драўляная шафка або палічка з
абразамі, нярэдка зашклёная, прамавугольнай ці трохвугольнай формы. Яе аздаблялі разьбой, упрыгожвалі ручнікамі,
выцінанкамі і інш.
Размяшчалася звычайна ў хаце на покуці, зрэдку ў
клеці ці
гумне (дзе селянін праводзіў значную частку свайго часу). У старажытнасці пад бажніцай разумелі язычніцкі храм,
капішча. Гэты сэнс у значнай ступені захаваўся і ў больш позні час у адносінах да рытуальнага месца, дзе адпраўлялі малітву, — капліцы, слупавага знака, крыжа з распяццем на раздарожжы, малітвенага месца ў царкве, невялікага іканастаса ў святліцы і інш.