БІКЛАГА, баклaга — бандарны выраб; двухдонная пляскатая пасудзіна на 5 — 10 л для дастаўкі вады, квасу і іншых напіткаў. Рабілася з дубовых (радзей яловых) сцягнутых абручамі клёпак, у 1.5 — 2 разы карацейшых за дыяметр днішча; у адной клёпцы была адтуліна, затыкалася коркам. Пераносілі на рэмені, што мацаваўся ў спецыяльных гнёздах (вушках) збоку пасудзіны.

Сустракаліся біклагі ў выглядзе кадачкі з носікам (апрацававы сучок адной з клёпак). Шырока бытавалі ва ўжытку беларусаў амаль да сярэдзіны 20 ст.