ДАБРАВЕШЧАННЕ, благавешчанне, звеставанне — старажытнае веснавое свята народнага календара, якое адзначалі 25 сакавіка старога стылю.

Рэлігійнае свята благавешчання звязана з архангелам Гаўрыілам, які паведаміў маці божай пра непарочнае зачацце і нараджэнне ёю Ісуса Хрыста. У народзе свята благавешчання лічылася днём надыходу вясны (на благавешчанне звычайна пачыналі гуканне вясны і спяванне веснавых песень).

З благавешчаннем звязана шмат павер'яў і забарон, у якіх выявілася ідэя зараджэння новага жыцця (магія першага дня) — у гэты дзень забаранялася працаваць («на благавешчанне дзеўка косу не пляце, птушка гнязда не ў'е»). Шматвяковыя назіранні над прыроднымі з'явамі ператварыліся ў прыкметы («калі саней не пакінуць за тыдзень перад благавешчаннем, то яны спатрэбяцца на цэлы тыдзень і пасля благавешчання» ), па тым, якое было надвор'е, меркавалі пра будучы ўраджай («калі на благавешчанне дождж, будзе ўраджай на жыта; калі сухое, цёплае надвор'е, лета будзе засушлівае, а восень марозная: калі на благавешчанне прайшоў снег, будзе мокрае лета» і інш.).