БОЧКА — бандарны выраб; адна- ці двухдонная цыліндрычная пасудзіна розных памераў. Робіцца з акруглых выпуклых клёпак, больш шырокіх у сярэдняй частцы, што надае ёй пукатую форму. Клёпкі сціскаюцца металічнымі (раней і драўлянымі) абручамі.

Функцыянальнае прызначэнне бочкаў рознае. Бочкі вялікіх памераў (на 50 — 60 вёдзер) выкарыстоўвалі для падвозу вады. Яны былі двухдонныя, з шырокай адтулінай пасярэдзіне ў клёпках (у якую ўстаўлялася карытца з дзіркай), іх мацавалі ў гарызантальным становішчы на двухколках.

Бочкі выкарыстоўвалі на пажарных пастах: іх напаўнялі вадой і ставілі каля абшчыннага свірна пасярод вёскі. Бочкі пад збожжа (усыпішчы, судзіны) таксама былі вялікіх памераў (1,5 Х 1 м). Часам яны не мелі днішчаў і замацоўваліся стацыянарна на глінянай аснове ў свірне ці кладоўцы.

Аднадонныя бочкі сярэдніх памераў (на 20 — 30 вёдзер) выкарыстоўвалі пад квашаную капусту, буракі, бацвінне. Бочкі меншых памераў (бочачкі) — для мочанай садавіны, салёных грыбоў, агуркоў, квашанага шчаўя, бярозавага ці кляновага соку. Невялікія бочкі (паўбочачкі) — біклагі, барылкі — былі часцей двухдоннымі і выкарыстоўваліся пад напіткі. У хатнім побыце сялян і гараджан асобныя віды бочак сустракаюцца ў наш час. Шырока выкарыстоўваюцца ў харчовай прамысловасці.