БРАНАЕ ТКАЦТВА — від народнага ткацтва. Лакальныя назвы перабіранне, пераборы, набіранне на дошку, ператыканне. Узнікла з вынаходствам ткацкага станка гарызантальнага тыпу (на Беларусі вядомы з 13 ст.). Узоры браных тканін выконваліся пры дапамозе спецыяльнай дошчачкі-бральніцы.

Вядомы дзве разнавіднасці бранага ткацтва: аднаўточнае (дазваляе атрымліваць паўажурныя і фактурныя тканіны, што выкарыстоўвалі для вырабу аднатонных ільняных, пазней — баваўняных абрусаў, ручнікоў, полагаў) і двухуточнае (больш выразнае, адно з самых распаўсюджаных на Беларусі ў канцы 19 — пачатку 20 ст.), якое шырока ўжывалася для ўпрыгожвання народнага адзення, ручнікоў, абрусаў. У працэсе вырабу гэтых тканін узорны ўток насцілаецца ў адпаведным парадку па полю, якое ўтвараецца перапляценнем ніцей асновы і фонавага ўтку.

Арнамент беларускіх браных двухуточных тканін вызначаецца перавагай чырвонага колеру, дакладнай распрацоўкай геаметрычных матываў.