ДОНКА –
вуда без паплаўка для лоўлі рыбы з дна вадаёма, донная вуда. На канец лескі прывязваецца грузіла, якое кладзецца на дно. У час клёву вудзільна паторгваецца. Пры лоўлі з берага замест вудзільна выкарыстоўваюць убіты ў дно вадаёма калок, да якога мацуюць закінутую ў вадаём леску з адным альбо некалькімі кручкамі (закідонка). Для кантролю за снасцю прывязваюць розныя падвескі (цяпер – званочкі).
Лоўля донкаю была пашырана пераважна ў асяроддзі гарадскіх рыбаловаў. У наш час ёю ловяць і сельскія жыхары.
Аўтар: І.М.Браім
Крыніца: Этнаграфія Беларусі: энцыклапедыя / Беларуская Савецкая Энцыклапедыя; рэдкалегія: І.П. Шамякін (галоўны рэдактар) [і інш.]. - Мінск: БелСЭ, 1989. - 375 с.