ДУБРОВЕНСКАЯ КЕРАМІКА –
ганчарныя вырабы майстроў з г.
Дуброўна. Промысел узнік у старажытнасці, найбольшага развіцця дасягнуў у 19 – 1-й паловы 20 ст. Выраблялі чорназадымлены, непаліваны,
гартаваны, паліваны з размалёўкай і без яе гаспадарчы посуд (
гаршкі, збанкі,
гладышы, міскі, вазоны, цёрлы і інш., а таксама цацкі.
Кераміка адметная простымі формамі, дакладнымі прапорцыямі, плаўным профілем збанкоў і гладышоў. Цацкі ў выглядзе фігур людзей, конікаў, незвычайных паўптушак – паўжывёл адрозніваюцца надзвычай архаічным выглядам. Іх бялілі, размалёўвалі ў розныя колеры, падкрэсліваючы пэўныя дэталі. У пачатку 20 ст. дубровенскія
ганчары вывозілі свой тавар у Смаленск, Пецярбург. У 1950-70-я г. выраблялі задымлены, сінявата – чорнага колеру посуд з матавай шурпатай паверхняй, аздоблены хвалістымі палоскамі, прадрапанымі па сырым чарапку, і задымленыя або фарбаваныя ў белы колер цацкі. З канца 1970-х промысел не існуе.
Крыніца: Этнаграфія Беларусі: энцыклапедыя / Беларуская Савецкая Энцыклапедыя; рэдкалегія: І.П. Шамякін (галоўны рэдактар) [і інш.]. - Мінск: БелСЭ, 1989. - 375 с.