ДЗІСЕНСКАЯ КЕРАМІКА –
ганчарныя вырабы майстроў з Дзісны. У 18 ст. кераміку выраблялі і майстры гаршэчна – мулярнага цэха. У 1936 г. працавала каля 25 чалавек. Выраблялі
гаршкі, збаны,
глякі, слаі, міскі, спарышы і іншы посуд, які ў залежнасці ад ёмістасці меў розныя назвы (глядзіце
Ганчарная сістэма мер). Значнае пашырэнне мела дэкаратыўная кераміка і гліняныя цацкі пераважна анімалістычнага характару (фігуркі бараноў, пеўнікаў, мядзведзяў і інш.).
Посуд вызначаўся плаўнымі мяккімі абрысамі, што былі характэрны промыслам Паўночна-Заходняй Беларусі. Яго выраблялі спосабам выцягвання на нажным
ганчарным крузе, выкарыстоўваючы фармовачную масу звычайна з гліны аднаго гатунку, зрэдку з дадаткам жарствы (для гаршкоў). У канцы 19 – сярэдзіне 20 ст. пераважала вытворчасць паліванай керамікі (паліва на свінцовай аснове, празрыстая бясколерная, часам зялёная альбо карычневая). Аздаблялі традыцыйным лінейна – хвалістым контррэльефным
арнаментам і расліннай або геаметрызаванай падпаліўнай
ангобнай размалёўкай, нанесенай па чырвоным, часам белым фоне ў 2 – 3 колеры (белы, зялёны, карычневы). У наш час промысел не існуе.
Аўтары: С.А.Мілючэнкаў, У.В.Угрыновіч
Крыніца: Этнаграфія Беларусі: энцыклапедыя / Беларуская Савецкая Энцыклапедыя; рэдкалегія: І.П. Шамякін (галоўны рэдактар) [і інш.]. - Мінск: БелСЭ, 1989. - 375 с.