ЕЎІНСКАЯ ДРУКАРНЯ дзейнічала з 1610 г. да сярэдзіны XVII ст. у мястэчку Еўе (цяпер у Літве). Яе заснаваў у сваім уладанні падкаморы трокскі, праваслаўны шляхціц Б.Агінскі (са славутага княжацкага роду Агінскіх; ? - 1625; палкоўнік войск
ВКЛ, удзельнік Інфлянцкай вайны, адваёвы Полацка ў 1579 г., узяцця Вялікіх Лук (1580), вайны са Швецыяй (1601-1602 гг.) пасля часовай забароны дзейнасці брацкай беларускай Святадухаўскай друкарні ў Вільні.
Кіравалі друкарняй Л.Карповіч (1580-1620, пісьменнік-публіцыст, царкоўны дзеяч, аўтар шматлікіх мастацка-дакументальных твораў), ігумен еўінскага Успенскага манастыра і друкар Г.Івановіч. Пад іхнім кіраўніцтвам было надрукавана некалькі кніг на польскай мове і 25 кірыліцай. Сярод выданняў – рэлігійная літаратура, а таксама такія шырокавядомыя навукова-папулярныя працы, як «Буквар славянскай мовы» (1618), «Граматыка...» М.Сматрыцкага (1690). Выдаваліся кнігі і на беларускай мове. Выданні, ажыццёўленыя кірыліцай, вызначаліся высокімі мастацка-паліграфічнымі якасцямі.
Друкарня спыніла сваю дзейнасць як з-за фінансавых цяжкасцей, так і з-за шматлікіх войнаў сярэдзіны XVII ст.