ГЛАДЗЬ – від вышыўкі. Паводле спосабу выканання вылучаюць гладзь лікавую і адвольную, 1- і 2-баковую, па суцэльнай і па ажурнай тканіне.
Кашулі, фартухі, ручніковыя
галаўныя ўборы здаўна вышывалі 2-баковай лікавай прамой і касой гладзю (насціланне, высціланне).
Арнамент з простых геаметрычных фігур (васьміпялёсткавыя разеткі, зоркі, крыжыкі, ромбы, трохвугольнікі) вышывалі паралельнымі шыўкамі па лініі ўтку, асновы або па дыяганалі.
Адзін з традыцыйных прыёмаў вышыўкі – аднабаковая лікавая гладзь, якой аздаблялі тканіны ў
Капыльскім і
Клецкім раёнах. Яе вышывалі шчыльнымі гарызантальнымі альбо вертыкальнымі радкамі, у якіх роўныя па даўжыні шыўкі накладваліся ў шахматным парадку. Для вышыўкі лікавай гладдзю выкарыстоўвалі чырвоныя, белыя, чорныя, баваўняныя ніткі. Адвольнай (нялікавай) гладдзю, больш позняй па паходжанню, аздаблялі жаночыя безрукаўкі, хусткі, суконную і аўчынную вопратку, ручнікі,
абрусы (у арнаменце пераважалі рознакаляровыя раслінныя ўзоры).
У наш час гладдзю вышываюць сурвэткі, ручнікі, абрусы, навалачкі і інш.