Першая экспазіцыя размяшчалася ў архітэктурным ансамблі былога жаночага манастыра Раства Багародзіцы. Музей меў 15 экспазіцыйных і 3 выставачныя залы. У 1992 г. будынкі, у якіх знаходзіўся музей, былі перададзены адноўленаму манастыру. Музей атрымаў двухпавярховы будынак былога палаца (помнік архітэктуры класіцызму з элементамі барока сярэдзіны 18 ст.) у гістарычнай частцы горада. Музеем кіравалі А.Н.Карпюк, А.Г.Зароўская. З 1992 г. дырэктар Л.А.Карнілава.
Асноўны фонд музея (2008) налічвае 61 393 адзінкі захоўвання, навукова-дапаможны — 17 969 адзінак, якія складаюць 14 калекцый. Сярод экспанатаў рарытэты і унікальныя творы мастацтва: змеевікі (13 — 14 ст.), бронзавы акваманіл (вадаліў, пачатак 13 ст., Паўночная Германія), літургічная кніга «Рымскі імшал» (1586 г., Венецыя), надрукаваныя ў Вільні «Евангелле» (1644) і «Літургічная кніга для манахінь» (1684 г., выдадзена для Гродзенскага кляштара святой Брыгіты),
абраз «Маці Божая Уладзімірская» (17 ст., Расія), беларускія абразы «Маці Божая Адзігітрыя» (канец 16 — пачатак 17 ст.), «Святая сям'я» (17 ст., Гілярый Хаецкі, Гродна), «Святы апостал Матфей» (17 ст.), «Збавіцель сусвету» (канец 17 — пачатак 18 ст.), драўляныя скульптуры анёлаў і святых (17 — 18 ст.).