ГРУБКА – невялікая печ для абагрэву жылля. Муруюць грубкі з абпаленай цэглы (раней і з сырцу), паверхню абмазваюць глінай, беляць або пакрываюць кафляй. Каб грубка лепш награвалася, дымаход робяць з люфтамі (паваротамі).

На Беларусі грубкі вядома з 17 ст. Развілася яна са стаяка (у розных мясцовасцях меў назвы груба, сцяна, шчыток, казак і інш.), што спачатку прыбудоўваўся да печы і меў з ёю агульны дымаход. Пазней грубкі пачалі ставіць асобна. Чатырохвугольныя і круглыя ў плане грубкі на Беларусі бытуюць паўсюдна, часам іх робяць з плітамі для гатавання ежы.