КАДРЫЛЯ (франц. quadrille ад ісп. cuadrilla літаральна група з чатырох чалавек) — танец. Музычны памер, як правіла, 2/4. Цотная колькасць пар становіцца па вуглах квадрата або ў два рады адзін супраць аднаго.


У кадрылі некалькі частак — кален, кожнае мае сваю назву, мелодыю, пэўны парадак рухаў. У XVIII —XIX ст. кадрыля — папулярны салонны танец. З сярэдзіны ХІХ ст. пашырана і на Беларусі. Зазнала моцны ўплыў нацыянальных традыцый і стала часткай народнай харэаграфіі. Захоўваючы асноўныя кампазіцыйныя моманты (размяшчэнне пар па квадраце або радамі, абмен і пераходы партнёраў, пэўная паслядоўнасць фігур), беларуская кадрыля ў сваім харэаграфічным змесце, колькасці і назвах фігур арыгінальная і самабытная. У некаторых рэгіёнах ператварыліся ў сюіты з вядомых раней традыцыйных і новых танцаў. Існуе мноства мясцовых варыянтаў кадрыляў, у назвах якіх адлюстроўваюцца асаблівасці структуры (прамая, касая, кругавая), колькасць удзельнікаў (тонкая, тоўстая), мясцовасць бытавання (Лядкоўская, Ланская, Турэйская, Смаргонская, Воранаўская, Сянкевіцкая) і іншыя фактары (Лянсей, Урубель, З пятага). На падставе народнай кадрылі створана шмат яркіх сцэнічных твораў.