КАРЧАГА – ганчарны выраб, вялікая, звычайна гліняная пасудзіна для захоўвання і транспартавання прадуктаў. У Беларусі вядомыя вузкагорлая і шыракагорлая карчага.


Вузкагорлыя былі пашыраныя ў X – 1-й палове XIII ст., формай падобныя на антычную амфару – з пукатым, нярэдка яйкападобным тулавам, дзвюма вертыкальна выгнутымі ручкамі, вострым, закругленым або амаль пляскатым дном. Мела тоўстыя сценкі чырвонага, часам шэрага колеру. Шыракагорлыя пашыраныя з XIV – XVI стст. Мелі магутнае пукатае тулава з пляскатым дном, часта з дзвюма дугападобнымі ручкамі. У іх трымалі соленыя грыбы, агуркі, зерне і інш.

У канцы XIX – 1-й палове XX ст. на Віцебшчыне карчагай называлі плецены з лазы і саломы кораб. У наш час карчагі выйшлі з ужытку.