КОНАЎКА (ад ням. Каnnе польск. konew збан, кружка) — невялікая драўляная (з клёпак ці выдзеўбаная), радзей металічная або ганчарная пасудзіна з ручкай. Звычайна мела конусападобную форму.
Лубяная і медная конаўкі. Канец 19 - пачтак 20 ст.У паўсядзённым побыце служыла для зачэрпвання і пералівання вадкасцей. Падвешвалася на край або ставілася побач цэбра (вадзянкі) з вадою, бочкі з
квасам. Выкарыстоўвалася таксама як
кубак для пітва, у гэтым выпадку мела больш падоўжаную форму, звычайна цыліндрычную.
