«КУ-КУ» — імправізаваны танец-гульня. Музычны памер 2/4. Тэмп умераны. Распаўсюджаны на правабярэжжы Прыпяці. Мае шмат варыянтаў. У адным з іх гульцы становяцца папарна ў адну калону, злучаюць уверсе рукі і ўтвараюць «
вароты». Апошняя пара калоны «нырае» ў «вароты» і бяжыць наперад, гучна вымаўляючы «ку-ку». Астатнія пары адыходзяць спіною назад. Дайшоўшы да месца пары, якая першай «нырнула» ў «вароты», паўтараюць тое ж дзеянне («ныраюць» у «вароты»).
У другім варыянце «ныранне» ў «вароты» пачынае пара, якая стаіць першай у калоне, астатнія рухаюцца ўперад і г. д.
У трэцім варыянце «ныранне» ў «вароты» пачынае апошняя пара, але пары, што «вынырваюць» з «варот», становяцца папераменна то з правага, то з левага боку калоны і ўтвараюць шарэнгу. Пара, якая завяршае шарэнгу, некалькі разоў моцна вымаўляе «ку-ку» — такім чынам абвяшчае пра заканчэнне гульні. Часам названыя варыянты спалучаюцца разам. Такі тып гульні зафіксаваны на Тураўшчыне. У варыянце з Нараўлянскага раёна праглядаюцца элементы народных рытуальных дзеянняў.
Перад пачаткам гульцы (пажадана цотная колькасць) становяцца ў дзве шарэнгі адна насупраць другой: у адной — дзяўчаты, у другой — хлопцы. Рукі кладуць на талію пярэдняга гульца. Пачынаецца гульня гучным перазовам шарэнгаў: «Ку-ку, ку-ку, ку-ку!». Шарэнгі рухаюцца адна адной насустрач, чаргуючы простыя крокі з прысяданнем. У час прысядкі гульцы зноў вымаўляюць «ку-ку, ку-ку» ў бок процілеглай шарэнгі. Пры сустрэчы пераходзяць то на адзін, то на другі бок сустрэчнай шарэнгі. Як толькі сустрэнуцца першыя і апошнія гульцы, шарэнга рухаецца ў бок дзяўчат. Пачынаюць пляскаць адзін аднаму ў далоні, вымаўляючы «ку-ку». Пасля некалькіх такіх паўтораў хлопцы і дзяўчаты разбягаюцца ў супрацьлеглыя бакі. Апынуўшыся на сваім месцы, хлопцы і дзяўчаты па чарзе пляскаюць у ладкі, а потым некалькі разоў гучна вымаўляюць «ку-ку».
У варыянце з Нараўлянскага раёна праглядаюцца элементы народных рытуальных дзеянняў.