ЛАЗНЯ – спецыяльная пабудова, дзе мыюцца і парацца.

На Беларусі вядома з старажытных часоў. Будавалі лазні з тонкага бярвення з 2-схільнай страхой і 1 – 2 акенцамі ў сцяне. Для ўтрымання цяпла столь (з жэрдак, аполкаў) засыпалі зверху кастрыцай, глінай або пяском. Унутры ўздоўж сцен стаялі лаўкі, каля печы — палок. Печ, звычайна каменку з круглым каменнем наверсе (для атрымання пары), палілі па-чорнаму. З пачатку ХХ ст. лазні робяць з комінам. У печ умуроўваюць катлы для вады. На Беларусі лазні звычайна будавалі з прылазнікам (прымальнік, прымыльнік). Індывідуальныя лазні з даўніх часоў найбольш пашыраны на Віцебшчыне і Магілёўшчыне. У наш час індывідуальныя лазні замяняюць грамадскімі.