МАДРЫГАЛ (франц. madrigal, італьян. madrigale ад позналац. matricale — ад лац. mater маці) — невялікі інтымна-жартоўны верш, што змяшчае ў сабе камплімент, найчасцей адрасаваны жанчыне.

Вытокі бярэ з народнай паэзіі, з песень італьянскіх пастухоў, з XIV ст. вядомы ў прафесійнай паэзіі (Ф.Петрарка, Дж.Бакача). У XVIII — пачатку XIX стст. пашыраны жанр альбомнай лірыкі.

Прыклад мадрыгала ў беларускай паэзіі — верш Максіма Багдановіча «Буду сніць і днямі, і начамі». Адзнакі яго можна сустрэць і ў іншых аўтараў, напрыклад, у вершах Францішака Багушэвіча «Каб я мог напісаць тое, што ў думцы...», М.Танка «Касмічна-альбомнае».