НАГАВІЦЫ, штаны — адна з асноўных частак традыцыйнага мужчынскага адзення беларусаў. Называлі таксама порткі.

Шылі з аднатоннага ці шарачковага палатна, са зрэбнай або паўсуконнай тканіны, зімовыя — з цёмнага сукна (суконнікі). Вузкія калошы злучалі ў верхняй частцы ромбападобнай устаўкай; зашпіляліся спераду. Былі каўняровыя на поясе (каўнер), які зашпільваўся на калодачку-біргельку ці гузік, і бескаўняровыя на матузку. Калошы ўнізе спадалі свабодна або абкручваліся анучамі і аборамі лапцей. Кашулю насілі паверх нагавіц і падпяразвалі поясам.

У канцы 19 ст. белыя палатняныя нагавіцы сталі сподняй адзежынай. У 20 ст. традыцыйныя нагавіцы выцеснены фабрычнымі вырабамі агульнаеўрапейскага крою.