«НЕЗАБУДКА» («Niezabudka») — літаратурны штогодні альманах. Выдаваўся на польскай мове ў Пецярбургу ў 1840 — 1844 гг. Янам Баршчэўскім пры ўдзеле беларускай і польскай студзнцкай моладзі. Выйшла 5 кніг.

Меў сталае кола аўтараў — пераважна ўраджэнцаў Віцебскай губерні. Публікаваў рамантычныя вершы Г. Шапялевіча, паэтычныя і празаічныя творы Г. Рэута, артыкулы С. Ляховіча, Л. Плашынскага. Асноўнае месца ў «Незабудцы» займалі творы Баршчэўскага: балады «Дзве бярозы», «Роспач», «Курганы» (1842 г., кн. 3), «Партрэт», «Зарослае возера», «Рыбак», «Помста» (1843 г., кн. 4), заснаваныя на беларускіх паданнях, санеты «Кветкі», «Пакута» (1842 г., кн. 3), «Ноч», «Дзень», «Развітанне», «Час усё знішчае» (1843 г., кн. 4), «Летняя ноч у Фінляндыі», «Нява», «Тры сонцы», «Жалезны век» (1844 г., кн. 5) і інш., аповесць з кнігі «Шляхціц Завальня» — «Драўляны дзядок...» (1844 г., кн. 5), вершаваныя прысвячэнні, вершы.

Шырока распаўсюджваўся па тэрыторыі Беларусі.