НЯСВІЖСКІ ГІСТОРЫКА-КРАЯЗНАЎЧЫ МУЗЕЙ, рашэнне аб адкрыцці якога пры аддзеле культуры было прынята 30.10.1989 г., афіцыйна быў адкрыты 14.01.1995 г. 3 01.01.2005 г. музей рэарганізаваны і атрымаў сучасную назву, у яго склад ўвайшлі: музей, кватэра-музей мастака М.К. Сеўрука (1996), ганчарная майстэрня (2001) і музейны аб’ект "Кузня" (2006).

Асноўным кірункам з’яўляецца краязнаўчая дзейнасць, вывучэнне рамёстваў Нясвіжскага рэгіёна. Экспазіцыя музея складаецца з 5 стацыянарных – "Зберагаючы самабытнасць" (2011), "Гандаль і рамёствы Нясвіжчыны" (2008), "Нясвіж. Старонкі легенд і гісторыі" (1998), "Вайна. Трагедыя. Подзвіг" (2005), "Выратаваныя каштоўнасці" (1999) – і 2 выставачных залаў, у якіх штогод адкрываецца больш за 15 выстаў рознай тэматыкі (мастацкія, патрыятычныя, з пасольстваў розных краін).

У 2011 г. музей наведалі 9795 чалавек. Музейны фонд на 01.01.2012 г. налічваў 10209 адзінак, размеркаваных паміж 18 калекцыямі, найбольш значныя з іх – "Жывапіс і графіка", "Фотадакументы", "Дакументы", "Посуд", персанальная калекцыя мастака М.К. Сеўрука (1118 адзінак.). Найбольш каштоўнымі прадметамі з’яўляюцца: куфель (т.зв. "Талеравы кубак", серабро, Кёнігсберг, 1720 – 1757 гг.), літургічная кніга памінальнай месы лацінскай традыцыі – Рэквіем нясвіжскага (?) бернардзінскага кляштара, змяшчае песнапенні XVI – XVII стст. са старажытнай натацыяй (Вільня, 1841 г.), клад (шкляны, фарфоравы і металічны посуд – 141 прадмет), знойдзены ў падвале касцёла кляштара бенедыкцінак у Нясвіжы ў 1989 г. (Польшча (?), канец XIX – пачатак XX ст.).