ПАРУБОЦКАЯ ГРАМАДА (ад укр. парубок — хлопец, халасцяк) — аб'яднанне, саюз нежанатай вясковай моладзі на паўднёвым захадзе Беларусі і ва Украіне; перажытак старадаўніх мужчынскіх саюзаў, у якім зберагліся сляды першабытнага калектывізму. Існавала да пачатку XX стагоддзя.

У парубоцкую грамаду прымалі хлопцаў з 17—18-гадовага ўзросту. Унутры саюза існавалі звычаі і няпісаныя правілы паводзінаў у адносінах да сваіх сяброў і дзяўчатаў-аднавясковак. За ўступленне ў парубоцкую грамаду браўся невялікі грашовы ўзнос. Мела агульную касу, выбарнага атамана, месца зборышчаў (на вуліцы, ігрышчах, вячорках). Адыгрывала пэўную ролю ў грамадскім жыцці дарэвалюцыйнай вёскі, карысталася прызнаннем бацькоў, сельскай грамады.