ПАСТАЛЫ, поршні – старадаўні скураны абутак накшталт лапцей. Лакальная назва хадакі. Шылі з кавалка (радзей двух) ялавай або свіной сырамятнай скуры, мацавалі вакол ступні абораю. Святочныя пасталы аздаблялі вышыўкай.

Бытавалі амаль па ўсёй Беларусі. Часта пасталамі называлі лапці, падшытыя скурай, а на паўднёвым захадзе Беларусі – лыкавыя лапці. Рэшткі пасталоў знойдзеныя пры раскопках старажытнага Брэста (XI – XIII стагоддзі) і Мінска (XII – XIII стагоддзі). Бытавалі да пачатку XX стагоддзя. У археалогіі пасталы найчасцей называюць поршнямі.