ПЕРСПЕКТЫВА ПАРКАВАЯ – шматпланавы паркавы пейзаж, пабудаваны на кампазіцыйных законах архітэктурнай перспектывы. У залежнасці ад узаемнага размяшчэння розных планаў паркавая перспектыва можа быць малой (50 – 100 метраў), сярэдняй (100 – 400 метраў) і вялікай (больш за 500 метраў) глыбіні.

3 улікам адлегласці паміж гледачом і аб'ектам, а таксама законаў лінейнай перспектывы, можна аптычна паменшыць або павялічыць глыбіню перспектывы паркавага пейзажу, зрокава змяніць велічыню і форму паркавых элементаў. Законамі паветранай перспектывы абумоўленыя змены яркасці асвятлення і колеру ў залежнасці ад адлегласці паміж гледачом і рознымі планамі паркавага пейзажу (мяккія, плаўныя з сінім адценнем элементы пейзажу аптычна аддаляюцца, а выразныя кантрастныя, цёплых тонаў здаюцца бліжэй). Важную ролю ў глыбіні паркавай перспектывы адыгрываюць святло і цень.

У Беларусі ўдала выкарыстаная перспектыва ў кампазіцыях Вардоміцкага парку, Барбароўскага парку, парку імя Янкі Купалы, Цэнтральнага батанічнага сада НАН Беларусі ў Мінску ды іншых.