ВАМПІР (франц. vampire, ням. Vаmpir) – у старадаўнiх павер'ях беларусаў i iншых славянскiх народаў – мярцвяк, якi ноччу выходзiць з магiлы, каб шкодзiць людзям (смактаць кроў, душыць, iрваць на часткi i г.д.). Паводле народнай фантазii, прыкметныя рысы вампіра – тоўстыя (раздутыя) губы i тонкi, востры, як змяiнае джала, язык. У народных вераваннях вобраз вампіра – увасабленне страху прымхлiвых людзей перад памерлымi чараўнiкамi i чараўнiцамi (старажытныя славяне нават прыносiлi вампірам ахвяры). Страцiў рэлiгiйнае значэнне ў 2-й палове 19 – пачатку 20 ст. Уяўленне аб вампірах адлюстравана ў беларускім фальклоры (казках).