ВОСЦІ — старадаўняя рыбалоўная прылада; дрэўка з металічным наканечнікам, які меў ад 2 да 10 зубоў з завусеніцамі. Наканечнік насаджваўся на дрэўка пры дапамозе ўтулкі або перавязаныя паміж сабой зубы ўбіваліся ў канец палкі ці ў драўляную пласцінку і дадаткова мацаваліся дротам.
Восці
Рыбачылі восцю зімой у час прыдух, вясной на нерасцілішчах, летам — ноччу з агнём (гарэў у спецыяльным прыстасаванні, глядзіце артыкул Каза). Былі пашыраны па ўсёй Беларусі. У наш час лоўля восцю забаронена.
Калі вы маеце нейкую інфармацыю пра гісторыю, культуру, этнаграфію Ганцаўшчыны і хацелі б яе змясціць у сеціве,
вы можаце звязацца з намі напісаўшы ў форму зваротнай сувязі.