Я жыву ў вёсцы, у глыбінцы Берасцейшчыны. Люблю мастацтва. Крыху лепш разбіраюся ў літаратуры (філолаг па адукацыі). У музыцы і жывапісе — на ўзроўні аматара: у маладосці збірала рэпрадукцыі карцін (пераважна з часопіса "Огонек"), пласцінкі з любімымі творамі. У больш сталым узросце часу на гэта ўжо не было: тыповы лёс вясковага настаўніка, а гэта значыць — лектара таварыства "Веды", удзельніка мастацкай самадзейнасці і ўсіх "добраахвотных" нядзельнікаў-суботнікаў, "вырошчвальніка" дзялкі буракоў у калгасе... У дадатак — свая сям'я і свая гаспадарка, без якой ні тады, ні цяпер, відаць, нельга пражыць у вёсцы.
Няцяжка ўявіць, як хутка ад гэтага звужаецца кругагляд. Што не віна настаўніка, а хутчэй бяда. Выстойвалі — адзінкі!..
Дык вось пра "ЕўраФэсты" ран
...
Чытаць далей »