"Г"Галоўная »
Г – чацвёртая літара беларускага алфавіта. Паходзіць з кірыліцкай Г («глаголь»), утворанай графічным відазмяненнем візантыйскай літары «гама». У старабела-рускай графіцы абазначала фрыкатыўныя гукі «г» і «г'» і інш. Мела таксама лікавае значэнне «тры». У сучаснай беларускай мове абазначае і фрыкатыўныя заднеязычныя «г» і «г'» («галава», «прагін»), і выбухныя «г» і «г'» («гонты», «гід») гукі. Яны рэалізуюцца па-рознаму ў залежнасці ад якасці суседніх гукаў або пазіцыі ў слове (канцавой ці неканцавой).
Для пошуку патрэбнага матэрыялу рэкамендуем карыстацца формай "Поиск"!
Loading
|