БЯРЭЗІНСКАЯ ВОДНАЯ СІСТЭМА – былы рукатворны водны шлях з басейна Дняпра ў Заходнюю Дзвіну па землях Лепельскага раёна даўжынёй 169 км. Утворана ў 1797 – 1805 гг. для сплаву будаўнічага лесу з Мінскай губерні ў Рыгу.

Мела пачатак на рацэ Бярэзіна пры ўпадзенні ў яе ракі Сергуч і Сергуцкага канала, праходзіла праз азёры Манец і Плаўна, злучальны Бярэзінскі канал і на водападзеле рэк Бярэзіна і Ула, возера Бярэшча і ракі Бярэшча (Верабскі канал), ракі Эса, Лепельскае возера, ракі Ула да Заходняй Дзвіны. У канцы ХІХ ст., маючы вялікую канкурэнцыю ад чыгункі, празмернай высечкі лясоў і абмялення рэк і азёр, страціла гаспадарчае значэнне.

З цягам часу гідратэхнічныя збудаванні прыйшлі ў заняпад. Зараз мае выключна краязнаўча-турыстычнае значэнне.