АБОРА — вяровачка з пянькі, лёну ці раменны пасак для прымацоўвання лапця і анучы. На Палессі вяровачныя аборы часта фарбавалі ў чорны колер (іншы раз звівалі з чорнай шэрсці); «Цяцёрка ў чорных аборках» — казалі пра сялянскую франціху. На Маларытчыне вядомы аборы з конскага воласа. Абора працягвалася (забарсвалася) праз вушкі лапця (забарсні), абкручаная анучай ступня зацягвалася A. у пад'ёме і закручвалася накрыж да сярэдзіны галёнкі (на поўначы Беларусі мужчыны карысталіся кароткімі аборамі, якія закручвалі толькі да шчыкалаткі). На Тураўшчыне жанчыны намотвалі аборы шчыльна, без прамежкаў.