АКУЛЬТУРАЦЫЯ ў этнаграфіі — адна са стадый аб'яднальных этнічных працэсаў, якая характарызуецца ўспрыняццем групай асоб, пэўным саслоўем ці класам асноўных рыс культуры суседняга (звычайна дэмаграфічна дамініруючага ці больш развітага) этнасу пры значным ці частковым захаванні асноўных рыс сваёй роднай культуры. Напрыклад, працэс акультурацыі стаў вызначальным у інтэграцыі феадальных вярхоў Беларусі, Літвы, Украіны і Польшчы ў т. зв. шляхецкае саслоўе Рэчы Паспалітай.