АШЧЭП — самалоўная нерухомая пастка на невялікіх пушных звяроў (куніц, норак, тхароў і інш.). Лакальная назва вошчап.


Вырабляўся з падручных матэрыялаў (бярвёнаў, плашак, жэрдак). З-за грувасткасці і вялікай вагі ашчэп выкарыстоўваўся там, дзе быў зроблены (на звярыных пераходах ці ў месцах іх жыхарства, ля вадапояў). Асноўную частку ашчэпа складалі сімка, падпорны калок і шнурок. Пры дакрананні да сімкі ці прывязанай да яе прылады верхняе бервяно падала на ніжняе і забівала звера.