АЎДАКЕЯ — прысвятак у народным календары, які часам лічылі першым днём вясны (1 сакавіка старога стылю). Называлі таксама Аўдакей, Яўдока. Царква прымеркавала да яго дзень хрысціянскай пакутніцы Еўдакіі. Меў некаторыя правілы, якія датычыліся ў асноўным жанчын — забаранялася прасці, дазвалялася толькі сукаць гатовыя ніткі, рэзаць што-небудзь можна было толькі авечымі нажніцамі. З дня Аўдакеі ў некаторых мясцовасцях пачыналі гуканне вясны. Стан прыроды ў гэты дзень (сыход снегу, галалёд) адлюстраваны ў прымаўцы «на Яўдоку голы бокі». З днём Аўдакеі былі звязаны шматлікія метэаралагічныя і гаспадарчыя прыкметы: калі на Аўдакею вол нап'ецца з-пад страхі, то вясна будзе цёплая; цёплы дзень Аўдакеі абяцаў удалы сенакос, дажджлівы — ураджай жыта, марозны — пагражаў памарозіць грэчку ў час цвіцення, завіруха ў дзень Аўдакеі — увесь год чакаўся халодны і неўраджайны.