АЎЛАС — прысвятак у народным календары, які адзначалі з язычніцкіх часоў (свята Вялеса; 11 лютага старога стылю). Царква прымеркавала да яго дзень хрысціянскага пакутніка Уласа, які ў народзе лічыўся апекуном хатняй жывёлы. Таму Аўласа называлі каровіным святам, не шануючы якое гаспадар меў небяспеку наклікаць на сваю жывёлу бяду. Каб цяляты раслі здаровыя, гаспадыні выпякалі на Аўлас аладкі.

У некаторых мясцовасцях Аўлас спраўлялі як конскае свята. У гзты дзень коней лепш кармілі, зусім не працавалі на іх (але аб'язджалі маладых коней). Аўлас часта супадаў з масленіцай — апошнім скаромным тыднем перад вялікім постам, адкуль і пайшла прыказка «на Аўлас бяры каўшом масла».