«БЯДА» — народны танец-карагод. Выканаўцы браліся за рукі і ўтваралі круг з салістам пасярэдзіне. Музыкант пачынаў жаласна граць, усе паволі кружыліся. Саліст закрываў вочы хустачкай, нібыта плакаў — «бедаваў». Як толькі музыкант пачынаў іграць вясёлую мелодыю, саліст хапаў каго-небудзь з круга і пачынаў з ім хутка кружыцца. Са зменай вясёлай мелодыі на сумную ён адпускаў партнёра і ўсё паўтаралася спачатку. «Бяда» зафіксавана Сяргеем Карскім у канцы 19 ст. ў Ашмянскім павеце.