ДУБІЦЕЛЬ – рэчыва для дублення скур і аўчын. Дубіцелі бываюць раслінныя і мінеральныя (квасцы). Раслінныя вядомы са старажытных часоў. У якасці іх звычайна выкарыстоўвалі кару дуба, елкі, сасны, лазы, вярбы і інш. дрэў.
Высушаную кару здрабнялі і секлі сякерай, секачом, таўклі таўкачом у ступе. У мястэчках і гарадах бытаваў і механізаваны спосаб драблення дубіцеля — у ступах пры вадзяных млынах, ветраках, з дапамогай коннай цягі. У 1-й палове 20 ст. раслінныя дубіцелі амаль выйшлі з ужытку. Мінеральныя дубіцелі вядомы з пачатку 19 ст., шырока выкарыстоўваюцца з пачатку 20 ст.
Аўтар: Н.І.Буракоўская
Крыніца: Этнаграфія Беларусі: энцыклапедыя / Беларуская Савецкая Энцыклапедыя; рэдкалегія: І.П. Шамякін (галоўны рэдактар) [і інш.]. - Мінск: БелСЭ, 1989. - 375 с.