ЛЕЙКАПАДОБНЫХ КУБКАЎ КУЛЬТУРА — археалагічная культура неалітычных і энеалітычных плямён, якія ў сярэдзіне 4-га — 3-м тысячагоддзі да нашай эры жылі на тэрыторыі паўночнай часткі Цэнтральнай Еўропы, сучаснай Польшчы, паўночна-заходняй часткі Украіны і — на познім этапе — паўднёва-заходняй часткі Беларусі.

Насельніцтва займалася земляробствам, жывёлагадоўляй і паляваннем. Паселішчы звычайна размяшчаліся на ўзвышаных месцах, часткова ўмацоўваліся валамі і равамі. Жытлы — прамавугольныя ў плане зямлянкі, паўзямлянкі і наземныя слупавой канструкцыі сярэднім памерам 5х4 м. Будаваліся таксама вялікія жытлы даўжынёю да 80 м з некалькімі памяшканнямі даўжынёю да 3 м кожнае, трапляліся круглыя дыяметрам 3 м. Унутры жытлаў размяшчаліся глінабітныя агнішчы, побач — гаспадарчыя ямы з абмазанымі глінай сценкамі дыяметрам 1,2 м.

Пахавальны абрад — трупапалажэнне на бескурганных могільніках, трапляюцца мегалітычныя збудаванні даўжынёю да 130 м, шырынёй да 15 м, вышынёй да 3 м з некалькімі пахаваннямі пад кожным такім насыпам.

Насельніцтва вырабляла вялікія шырока адкрытыя пасудзіны, кубкі з лейкападобнай шыйкай і вушкамі на плечуках, амфарападобныя пасудзіны, чарпакі, друшлякі і інш., арнаментаваныя ўверсе гарызантальна размешчанымі ямкамі, насечкамі, ялінкападобнымі і зубчастымі адбіткамі, зігзагамі, адбіткамі перавітага шнура, трохвугольнымі ўзорамі. Ручкі пасудзіны ў некаторых выпадках завяршаюцца фігуркамі жывёл (часцей за ўсё бараноў). Вядомы гліняныя фігуркі валоў, запрэжаных у рала, дзікоў і іншых жывёл.