ПАС — плыт, звёны якога вязаліся з доўгіх бярвёнаў. Даўжыня паса 100—150 метраў. На Прыпяці ён складаўся з некалькіх гонак даўжынёй блізу 30 метраў. Па рэках Цна, Смердзь сплаўлялі пасы невялікіх памераў з 3—5 звёнаў. Пасам называлі таксама плыт з дубовай клёпкай, што складаўся з 8—10 звёнаў. Клёпку ўкладвалі ў 8—10 радоў на двух брусах даўжынёй 6—8 м; 8 такіх плытоў складалі пас.

Плытагон на ім называўся пасаўніком.