ЗЮЗЯ – персанаж беларускай міфалогіі, увасабленне холаду. Яго ўяўлялі ў выглядзе барадатага лысага дзядка, які у расхрыстаным кажусе босым хадзіў па снезе.

Паводле павер'яў, узнімаў завіруху, выклікаў сцюжу. Лічылі, што падчас моцных маразоў біў доўбняй па дрэвах і бярвёнах, таму яны і трашчалі. Прымхлівыя людзі верылі: калі пералічыць імёны ўсіх лысых дзядоў у вёсцы, мароз памякчэе. Дарослыя часам у размовах з дзецьмі і цяпер называюць холад «зюзя».