БАГАЧ, багатнік, багатуха – старажытнае народнае свята, якое сяляне шчодра і весела адзначалі, калі ўсё з поля было ўжо ў гумне і ў скрынях. За сімвал свята мелі рэшатца жыта з устаўленай у яго васковай свечкай – багач. Жыта было з першага зажынкавага снапа. Абыходзілі ўсіх вяскоўцаў. Іх усюды сустракалі радасна, выносілі да стала жыта, пшаніцу і іншае збожжа, шчодра частавалі гасцей. Пасля абходу багач ставілі ў хаце аднаго з паважаных гаспадароў і пакідалі да новага жніва.

Па павер'і багач павінен быў не толькі захавацца, але і забяспечыць дому здароўе ды багацце. У сувязі са святам шырока бытавалі народныя прымаўкі: «Прыйшоў багач – кідай рагач, бяры сявеньку, сей памаленьку».